Janko Berman is een Amsterdamse beeldhouwer die zijn opleiding heeft gevolgd aan de Kunstacademie van Rotterdam en de Rijksakademie te Amsterdam. In zijn werk verbeeldt Janko in harmonieuze sculpturen van mens en/of dier intermenselijke relaties als ontmoeting, samenspel, vriendschap en geborgenheid. Janko laat zich vaak inspireren door iconografische en mythische taferelen uit antieke beschavingen zoals de de Klassieke Oudheid.
Bij het boetseren van zijn werk laat Janko zich op technisch vlak vaak leiden door ruwe vormen en natuurlijke texturen. Dit levert een verscheidenheid aan abstracte en figuratieve werken op. Geleid door de filosofie dat een kunstwerk zichzelf vormt en ontstaat vanuit een spontaan en vrij creatieproces (‘homo ludens’) heeft Janko een uitgebreid oeuvre opgebouwd waarin invloeden te herkennen zijn uit de vele reizen die hij gemaakt heeft. Zo is zijn zwak voor primitieve en inheemse kunst en zijn studie naar verschillende buitenlandse volkeren terug te vinden in de werken die hij maakt.
Het gros van Janko’s werk wordt vervaardigd vanuit gips dat overgegoten kan worden in brons. De specialiteiten van Janko zijn onder andere driedimensionale portretten uit klei, tweedimensionale reliëfs, figuratieve werken uit was en bijtel-werken uit natuursteen of gips.
Oud-docenten van Janko zijn onder andere Paul Grégoire, Piet Esser en Theresia van der Pant. Tijdens zijn studie aan de Rijksakademie ontving Janko tweemaal de Academieprijs, voordat hij enkele jaren later een eervolle vermelding genoot bij de kunstprijs Prix de Rome. Enkele opdrachtgevers van Janko zijn dierentuin Artis Natura Magistra, de gemeente Utrecht, de gemeente Rotterdam, de gemeente Haarlem, de Paul Tensen stichting en talloze particuliere cliënten.